outsiteinteractive.com

สำหรับพี่ๆ เพื่อนๆ ที่อาศัยอยู่ต่างจังวัดมาก่อนผมเชื่อเหลือเกินครับว่าคงจะคุ้นเคยกับเครื่องปั่นไฟฉุกเฉินเป็นอย่างดี ซึ่งจ้าเครื่องสร้างไฟฉุกเฉินนี่แหละครับถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของคนชนบทจนถึงขนาดที่เราสามารถกล่าวได้เลยว่ามันเป็นแขนขาของชาวบ้านเลยทีเดียว ความสำคัญของเครื่องปั่นไฟฉุกเฉินราคาถูกของชาวบ้านตามชนบทนั้นต้องเรียกได้ว่ามีความสำคัญในทุกระดับเลยก็ว่าได้ครับเพราะในปัจจุบันนี้ไม่ว่าจะเรื่องเล็กตั้งแต่หุงข้าวต้มน้ำเรื่อยจนกระทั่งถึงเรื่องใหญ่อย่างดูโทรทัศน์ แช่ของในตู้เย็นก็จำเป็นต้องใช้ไฟฟ้าทั้งสิ้นดังนั้นเจ้าอุปกรณ์สร้างไฟฉุกเฉินกับชนบทจึงเป็นสิ่งที่ขาดกันไม่ได้ แต่ในปัจจุบันนี้ความเจริญก้าวหน้าต่างๆ ได้เริ่มคืบคลานเข้าสู่ชนบทกันมากขึ้นทำให้ไม่ว่าจะเป็นสาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไฟฟ้าที่เข้าถึงแม้ที่ทุรกันดารจึงทำให้หน้าที่ของเครื่องปั่นไฟเริ่มที่จะมีบทบาทลดลงจนเด็กรุ่นใหม่ๆ แทบจะไม่ค่อยมีใครรู้จักกันแล้วแต่ถึงกระนั้นในท้องที่ที่ทุรกันดารเจ้าเครื่องปั่นไฟหรือสำรองไฟฉุกเฉินก็ยังคงมีการใช้งานกันอยู่ อนาคตของเครื่องปั่นไฟนั้นจากที่ผมได้คาดการณ์และประเมินสถานการณ์ดูแล้วเชื่อว่าอีกไม่เกิน 1 ทศวรรษนับจากนี้เครื่องปั่นไฟหรือเครื่องสำรองไฟแบบเก่าๆ จะหายไปจากสังคมไทยอย่างแน่นอนแต่ในขณะเดียวกันการหายที่ว่านี้ไม่ได้เป็นการหายแบบหายสาบสูญครับหากเป็นการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ รูปลักษณ์ใหม่ให้ดูมีความทันสมัยและเข้ากับโลกยุคนั้นได้อย่างกลมกลืน ส่วนจะเป็นดังที่ผมว่าจริงหรือไม่ เวลาเท่านั้นครับที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์

สวัสดีครับทุกท่านสำหรับบทความในตอนนี้เรามาเปลี่ยนบรรยากาศจากการพูดคุยเรื่องทั่วๆไป มาเป็นการคุยกันในเรื่องเครื่องรางของขลังเชิงไสยศาสตร์กันบ้างดีกว่าครับซึ่งหัวข้อในวันนี้ก็คือเรื่องของเสื้อยันต์และผ้ายันต์นั่นเอง                ผมเชื่อเหลือเกินครับว่าบรรดาชาวพุทธทั้งหลายคงจะคุ้นเคยกับการสกรีนเสื้อยันต์และผ้ายันต์เป็นอย่างดีเพราะการสกรีนเสื้อยันต์หรือผ้ายันต์นั้นในบ้านเรามีการทำกันมาไม่น้อยกว่า 50 ปีแล้วครับโดยการสกรีนเสื้อยันต์นั้นเป็นการประยุกต์ต่อยอดมาจากการสร้างเสื้อยันต์ในสมัยโบราณนั่นเองครับ ในสมัยโบราณยุคที่เทคโนโลยีการสกรีนผ้ายันต์ยังไม่แพร่หลายดังเช่นทักวันนี้พระเกจิอาจารย์หรือหลวงพ่อหลวงปู่ต่างๆ จะทำเสื้อยันต์หรือผ้ายันต์ขึ้นมาด้วยการใช้หมึกจารอักขระคาถาต่างๆ ลงบนผ้าและปลุกเสกก่อนให้ทหารหรือชายชาตรีสวมใส่ พกพา ในการออกรบซึ่งก็ปรากฏความขลังอย่างแท้จริง แต่อย่างไรก็ตามเสื้อยันต์หรือผ้ายันต์เขียนมือเหล่านี้นั้นมีข้อเสียอยู่อย่างหนึ่งก็คือเมื่อใส่หรือพกพาติดตัวแล้วโดนน้ำหรือโดนเหงื่อมากๆ เข้าหมึกต่างๆ ที่ใช้เขียนก็จะเลือนและทำให้เลอะเทอะเปรอะเปื้อนดังนั้นเมื่อมีเทคโนโลยีการพิมพ์และการสกรีนเกิดขึ้นมาบรรดาพระเกจิอาจารย์ทั้งหลายจึงได้ดัดแปลงเสื้อยันต์และผ้ายันต์มาเป็นการพิมพ์แทนเพราะนอกจากหมึกจะไม่เลือนง่ายๆ แล้วยังช่วยประหยัดเวลาในการทำโดยสามารถทำได้คราวทีละมากๆ เพื่อตอบสนองความต้องการของบรรดาลูกศิษย์ลูกหาและผู้ที่อยากได้ไว้ครอบครองอีกด้วยครับ